Symphatie
Het huilen
staat me nader
dan het lachen.
Ik heb weer
een droeve dag.
Ik ben daardoor
van slag.
Ik weet niet hoe
het komt en weet ook
niet waarvoor.
Ik weet alleen
dat ik jou vriendschap
niet opgeven mag.
Wij moeten voor elkaar vechten,
zoals echte vrienden dat doen.
Ik geef om jou,
jij geeft om mij,
maar waarom houden ze
ons dan uit elkaar?
Ik begrijp het niet.
Ik voel me eenzaam,
eenzaam en alleen,
en kan er met niemand
over praten.
28-06-2004
staat me nader
dan het lachen.
Ik heb weer
een droeve dag.
Ik ben daardoor
van slag.
Ik weet niet hoe
het komt en weet ook
niet waarvoor.
Ik weet alleen
dat ik jou vriendschap
niet opgeven mag.
Wij moeten voor elkaar vechten,
zoals echte vrienden dat doen.
Ik geef om jou,
jij geeft om mij,
maar waarom houden ze
ons dan uit elkaar?
Ik begrijp het niet.
Ik voel me eenzaam,
eenzaam en alleen,
en kan er met niemand
over praten.
28-06-2004
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Dinsdag, juni 29, 2004 21:43 |
| hé ik krijg natte voeten genoeg gehuilt want na regen komt zonneschijn mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||