verdriet
daar sta je dan, op die brug,
er is geen weg meer terug.
Je keert de wereld je rug toe,
want je bent het leven zo moe
je kijkt naar beneden,
en zet je tas neer.
Dan komt het moment,
je springt,
valt in het water en verdringt.
door jou was het een goede tijd,
maar ik ben je in dit leven kwijt.
er is geen weg meer terug.
Je keert de wereld je rug toe,
want je bent het leven zo moe
je kijkt naar beneden,
en zet je tas neer.
Dan komt het moment,
je springt,
valt in het water en verdringt.
door jou was het een goede tijd,
maar ik ben je in dit leven kwijt.
Reacties op dit gedicht
| Riekjuh: | Maandag, januari 10, 2005 12:57 |
| wauw wat een prachtig gedicht.. t raakt me echt.. ik ben laatst ook een vriendin kwijt geraakt namelijk... sterkte meid! heel erg veel dikke kussies van Riekj |
|
| Rosanne in t Ven: | Woensdag, juli 28, 2004 18:24 |
| Sterkte.. mooi gedicht! xx Rosanne | |
| jij: | Dinsdag, juni 29, 2004 18:45 |
| Wat verschrikkelijk.. Ik kan niet meer zeggen dan sterkte! - KuSs - |
|
| *** Lanaatje36***: | Dinsdag, juni 29, 2004 16:54 |
| sterkte linda..... liefs, Laantje.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: adnil linda | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||