Ik neurie zacht herinnering
Ik neurie zacht herinnering
Ik schrijf mijn stilte neer
Lees mij maar tussen woorden
van oud zeer
't Verleden is gezegd
Onaangetast het voelen, denken,
al kan het praten nu niet meer
Ik kan je niets meer schenken
'k Heb mij het spreken zelf ontzegd
'k Creëer een ruimte tussen ons,
glip weg uit hunkerende handen
En neurie zacht herinnering aan dons
op plaatsen waar wij ons nu branden.
**********
sunset 29-06-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| Lesley-Ann: | Dinsdag, juli 27, 2004 16:23 |
| Mooi gedicht,liefs Lesley-Ann | |
| [&]*Assepoesje*[&]: | Dinsdag, juni 29, 2004 23:07 |
| lief :-) herinneringen zijn zo speciaal... mooi geschreven. liefs, Assepoesje |
|
| Nerissa: | Dinsdag, juni 29, 2004 19:29 |
| mooi!!!! prachtig gedicht!!! ;) :) (Y) Liefs Nerissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||