Ze keek me aan,
met die blik van een kind
dat met een vraag zat.
Ze vroeg wat ze moest doen,
met het verleden van haar leven.
Ze kon het niet weg snijden,
omdat het juist een deel is
van haar voortbestaan.
Toen zei ik:
In rekenen tellen alle tekens en cijfers.
Zo ook in het leven.
Alleen moet je weten,
wat het meeste telt.
Je verleden of je toekomst?
Je verleden is de leerschool
van je vooruitzicht in het bestaan.
En het heden is...
het proefwerk dat je
iedere avond maakt
voor het slapen gaan,
van je bezieling in je hart.
Zodat je elke etmaal,
energie kan putten
om voor je toekomst
te zorgen als de beste.
margot: | Donderdag, juli 01, 2004 21:53 |
met veel bewondering... liefs,margot |
|
Marije Lagendijk: | Woensdag, juni 30, 2004 18:45 |
WOW, super gedicht!!! Vind het echt prachtig! Groetjes, Marije |
|
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 29 juni 2004 | ||
Thema's: |