Begrip
Zomaar ineens uit het niets
zei een oude bekende ineens iets.
Ben jij de ex van... die ene frieze meid?
Ik beaamde het maar brandde wel van nieuwsgierigheid.
Hoezo vroeg ik aan hem
wie is hij ook alweer dacht ik nog stiekem..
Hij wilde weten waarom ... was veroordeeld
misschien dat ik t wist, we hadden veel met elkaar gedeeld.
Ik vertelde hem de reden
wat er gebeurd was in t verleden.
Hij schrok maar hij was t eens met mij
is jouw pijn en ellende nu voorbij?
Ja was mijn antwoord want ik wil verder gaan
anders had ik daar niet gestaan..
Dit deed me eigenlijk best wel goed
eindelijk eens iemand met eigen mening en moed.
Zijn geloof in mij.. ondanks zijn vriendschap
had dit niet verwacht, ik was erg blij met zijn gezelschap.
dank je voor je geloof en begrip
Reacties op dit gedicht
| Lifeje: | Vrijdag, juli 02, 2004 02:23 |
| Er zijn nog mensen die niet zwart/wit denken. Mensen die zelf nadenken, principe's en een mening hebben. Deze mensen lopen niet achter een groep aan maar staan met beide benen op de grond midden in het leven. Ze zijn met een kaarsje te zoeken, dat is waar, maar je kent er 1, zijn geloof en jullie gesprek zuivert veel oude wonden. Kuzzzz |
|
| *Shanti*: | Woensdag, juni 30, 2004 14:02 |
| Geloof en begrip kunnen wonderen doen voor het zelfvertrouwen! Sterkte, namasté, Shanti |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paulin@ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||