Vrijgezel
Eenzaam en alleen blijf ik weer achter,
geen vrouw of kind meer aan m'n zij.
Vrienden maken echter mijn lijden wat zachter,
door een woord van moed en steun voel ik me blij.
Liefde glipt me telkens weer door de vingers,
net alsof ik geluk niet verdien.
Hoe lief,attent en romantisch ik ook ben,
slaag ik er niet in om de ware te vinden.
Zonder liefde voel ik me zo verloren en ongezien,
nog nooit de drang zo groot om me te binden.
Een eigen gelukkig gezinnetje is alles wat ik wil,
vader zijn voor m'n eigen kinderen.
Een liefdevolle man wil ik voor m'n vrouwtje wezen,
nu zit ik hier echter nog..... alleen,
ik,ja ik....... ben weer vrijgezel.
geen vrouw of kind meer aan m'n zij.
Vrienden maken echter mijn lijden wat zachter,
door een woord van moed en steun voel ik me blij.
Liefde glipt me telkens weer door de vingers,
net alsof ik geluk niet verdien.
Hoe lief,attent en romantisch ik ook ben,
slaag ik er niet in om de ware te vinden.
Zonder liefde voel ik me zo verloren en ongezien,
nog nooit de drang zo groot om me te binden.
Een eigen gelukkig gezinnetje is alles wat ik wil,
vader zijn voor m'n eigen kinderen.
Een liefdevolle man wil ik voor m'n vrouwtje wezen,
nu zit ik hier echter nog..... alleen,
ik,ja ik....... ben weer vrijgezel.
Reacties op dit gedicht
| Judith: | Donderdag, mei 17, 2001 09:45 |
| Echte liefde zul je nog wel vinden in je leven!! knuffel CJ (enne mooi geschreven!) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: El_Loco | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||