We kunnen samen lachen, we kunnen samen praten
Zoals vroeger, kletsen tot we de tijd vergaten
Die tijd was even weg, maar hij komt weer terug
Maar ook mijn gevoelens voor jou, net zo vlug
Samen lachen, ging ons altijd al goed af
Elkaar belachelijk maken, het sarcasme druipt er vanaf
Maar we weten allebei met één blik in elkanders ogen
Alle gemene opmerkingen zijn uit onze duim gezogen
Want het liefst zou ik mijn armen om je heen slaan
En vragen of je voor altijd voor mij wilt gaan
Maar jouw verstand koos voor haar
En dan is ook jouw hartje klaar
Maar stiekum zou ik je dan toch willen vragen
Komen die gevoelens bij jou ook niet dagen?
Want dat is zo, dat zie ik in jouw ogen
Want jouw ogen, díe hebben nog nooit tegen mij gelogen...