DE KLOK:
De klok tikt, en hij zit daar maar, hij staart voor zich uit, het is donker.
De klok tikt, hij denkt na... Voor hem ligt een mes.
Het is zo makkelijk!
Zo makkelijk om het gewoon op te pakken en het te doen...
Hij is bang, bang voor het leven, bang om te geven, bang voor alles.
Hij staat op, de klok tikt door, en hij pakt het mes.
Hij houdt het tegen zijn pols, op het moment dat hij wil doorzetten, luidt de klok...
Hij denkt aan al zijn dierbaren,
hij wil ze niet in de steek laten, hij legt het mes neer op de plek waar het vandaan kwam...
Blij dat dit moment over is.
*Joyce*: | Zaterdag, juli 03, 2004 17:58 |
Dit is voor mij ook herkenbaar..:( sterkte met degene die het doet.. XxxX joyce |
|
*hush*: | Donderdag, juli 01, 2004 20:10 |
oei... herkenbaar :s kus, Nikki |
|
black-panter: | Donderdag, juli 01, 2004 13:07 |
geweldig... gedichte jij kan zo mooi dichtne echt niet te geloven!!!! liefs mirjam |
|
Auteur: ~~~~witcheecraft~~~~ | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2004 | ||
Thema's: |