Golven van de zee
|*|Golven van de zee|*|
Golven van de zee
Brengen rust en vrede mee
Laten mijn gedachten wegvaren
Door alleen naar jou te staren
Troostende wind
Ogen..gevuld met tranen
Moeilijk dat ik jou bemin
Ver weg laat ik mijn gedachten varen
Andere mensen om me heen
Niemand die ik zie
Duizenden mensen om me heen
En toch voel ik me alleen
Randen van ravijnen
Luisterend naar de gierende wind
Uit die ravijnen
Geen enkel mens weet dat ik jou bemin
Troostende wind door mijn haren
Golven van de zee
Brengen rust en vrede mee
Laten mijn gedachten wegvaren
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Donderdag, juli 01, 2004 20:37 |
| en denk er maar op los, gooi die hersencellen maar door elkaar, maar daarna tot rust komen en alleen maar genieten van die mooie golven zonder er teveel bij na te denken. laat dan je gevoel spreken, en dat is net zo fijn als denken. groetjen van het vosje |
|
| *~clau~*: | Donderdag, juli 01, 2004 18:56 |
| hey meis! jah,dit is mooi gedaan! knuffiej clau ps:thx vo juh reactie op "ik ga door" |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||