~~~
wanneer ik voor je viel
weet ik niet meer
de blauwe plekken
op mijn knieën
zijn al geblondeerd
maar ik denk dat het was
toen jij mijn lach uitnodigde
je te vergezellen
in die warme lange nacht
die geen slaap kon verdragen
toen we samen
het leven lieten
voor wat het was
en de hemel raakten
zonder te sterven
~~~
arie: | Woensdag, juli 07, 2004 00:52 |
warm en zijdezacht in zoete woorden van geluk. Kortom een plaatje! Liefs, Arie |
|
michris: | Vrijdag, juli 02, 2004 18:52 |
..... gesponnen uit het allermooiste garen.... liefs, michris |
|
Green Tea: | Vrijdag, juli 02, 2004 11:33 |
Prachtig!!! Schitterend dichtje... Liefs , |
|
Rimjam: | Vrijdag, juli 02, 2004 09:51 |
Prachtig en o zo lekker zacht... echt heerlijk om dit te lezen. Liefs, Miriam |
|
sunset: | Vrijdag, juli 02, 2004 06:23 |
S c h i t t e r b a a r! Liefs / sunset |
|
christina: | Vrijdag, juli 02, 2004 01:03 |
wouwwwww wat een plaatje trusten meis en een knuffie |
|
wijnand.: | Vrijdag, juli 02, 2004 00:25 |
prachtig stukje dichtkunst je voelt de liefde en tevens de pijn van de persoon | |
Rep: | Vrijdag, juli 02, 2004 00:17 |
maar mijn lach is van mij :) lief geschreven, en zo zacht! Liefs |
|
Auteur: Nina Laverona | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 02 juli 2004 | ||
Thema's: |