dag en nacht
Dag en nacht
hebben hetzelfde licht gekregen.
Gevuld met beelden.
Tranen..die vloeien als regen
Je weet het niet
Dat zul je ook nooit
Maar ik heb zo veel verdriet
Wat niet dooit
Dag en nacht
vallen steeds weer samen.
Herinneringen aan haar,
weerspiegelen in de ramen.
Dag en nacht
geven het verlies weer.
De kracht die verloren is.
Ze hield vol, maar kon niet meer.
Dag en nacht
die het denken verstoren,
door de zichtbare angst.
Een deel van mezelf is verloren.
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Vrijdag, juli 02, 2004 10:38 |
| wowwwwwwwwwww prachtig schriterend wonderbaarlijk MOOI! |
|
| brinkieloontje: | Vrijdag, juli 02, 2004 10:38 |
| ben heel blij dat der fictie bovenstaat.. Mooi geschreven hoor meis! Kus Ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KoeZzA | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||