wanhoop
Schokkend valt mijn
Adem door mijn keel
Vuisten slaan neer
maar raken nietig lucht
Laat me toch gaan
Naar minder barre oorden
Ik zak in elkaar, zie
de brug voor mij gesloten
te laat ben ik
uit het leven weg gegrepen
kan iemand me hier redden
Van de vlammende verdwazing?
Verlaten is die achterblijft
verjaagd uit het korte leven
door eindeloze eenzaamheid
van dodelijk gemis
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: candel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||