de wolkeloze nacht
onttrekt de warmte van de dag aan de grond
en verwarmd nog een maal mijn lijf
tot de lucht zo koud is als het water aan mijn voeten
aan de andere kant van de wereld schijnt de zon
en verlicht de maan volledig
het gereflecteerde licht
plaveit op de golven
een pad naar het eiland
wat ogenschijnlijk te bereiken is
ineens ben ik niet meer zo ver van huis
en lijk jij zo dichtbij
tot een wolk de golven het pad laat verzwelgen
en mijn droom uit mijn lijf wringt
en weg ebt in het zand