Hij wist hoe ik was,
11 jaar waren we nog maar pas,
Ik was net zo oud,
We waren samen heel vertrouwd

2 jaar lang dikke vrienden,
Op het school plein kon je ons vinden!
Hand in hand elke keer weer,
Een kus op me wang en hoopte op meer!

Kusje op me mond,nee nee niet doen,
Zei ik in paniek, zo was ik toen!
Hij was mijn beste vriend,
En heeft mijn hart voor altijd verdiend!

In de 6de klas toen wij afscheid namen,
Schreef hij in mijn poëzie album wat zinnetjes tesamen!
Mijn moeder was er niet zo blij mee,
Maar ik wist wat hij bedoelde, en was wel tevree!

Als een jongen een meisje plaagt,
En haar stout naar kusjes vraagt,
Grijp ze haastig naar een speld,
En verweerd zich als een held,
Echter is wel gebleken,
Dat het meisje niet durft door te steken,
Anders zou naar menig schijn,
Het jongetje vol met prikjes zijn!

Toen ik 19 was zag ik hem weer,
Hand in hand met zijn vriendin op een keer!
Hij herkende me direkt en gaf me een hand,
Een zoen op me wang,fluisterde in mijn oor heel parmand!

Jij was het liefste meisje uit mijn klas,
Mijn beste vriendin,goed van hart dat jij was!
Nooit heb ik jou ooit vergeten,
Dat wil ik je nu eventjes laten weten!

Hij wist toen al hoe ik was,
En 11 jaar was die nog maar pas!
Mijn maatje voor het leven,
Ik had mijn vriendschap met mijn hart aan hem gegeven!

Voor altijd!