Je kwam naar me toe
Je pakte mijn hand
Ik schreeuwde *NEE NEE*
Maar je sleurde me mee
Je nam me mee naar een rustige plek
Waar geen andere mensen waren
Ik was bang, doodsbang
Het duurde allemaal veel te lang
Je duwde me tegen de muur
Pakte me steviger vast
Ik probeerde te ontkomen
Maar dat kon ik alleen maar dromen
Je kwam steeds dichter bij me staan
Je pakte mijn borsten vast
Ik zocht naar mensen om ons heen
Maar nee, we waren echt alleen
Ik begon te schreeuwen
Van pijn en van verdriet
Ik sloeg je hard in je gezicht
Maar nee, dit werkte niet
Maar iemand had mijn geschreeuw gehoord
En kwam snel naar ons toe
Hij trok je van me af
Toen voelde ik het pas: ik was doodmoe
--Even voor de duidelijkheid, dit is niet echt gebeurt. Ik heb dit gedroomd over een bepaald persoon(over hem gaat mijn gedicht [Verrader]), en sinds dien ben ik doodsbang voor hem... Ookal heb ik dit dus niet echt meegemaakt, het heeft mij wel erg aangegrepen en ik hoop dat niemand dit ooit hoeft mee te maken... het gebeurt veelsteveel op deze wereld.--