jij schept met vernieling een nieuw
jouw paard van troje ontluikt
gewapende woorden plunderen
de rust uit de stilte en vergrijpen
zich aan mijn maagdelijke vreugde
jij schept met vernieling
een nieuw land, een nieuwe
wereld voor ons twee
tranen vormen de vloeibare
kern die alles drijft
ik wacht en bidt in dromen
om een zondvloed van moed
zodat ik met mijn ark
ver weg kan dobberen
verloren om geluk terug te vinden
gewapende woorden plunderen
de rust uit de stilte en vergrijpen
zich aan mijn maagdelijke vreugde
jij schept met vernieling
een nieuw land, een nieuwe
wereld voor ons twee
tranen vormen de vloeibare
kern die alles drijft
ik wacht en bidt in dromen
om een zondvloed van moed
zodat ik met mijn ark
ver weg kan dobberen
verloren om geluk terug te vinden
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Maandag, juli 05, 2004 10:52 |
| hoogstandje tim! vooral de eerste strofe |
|
| PeterdB: | Zondag, juli 04, 2004 23:36 |
| Ja, goed gedaan Tim | |
| MayadeBij: | Zondag, juli 04, 2004 12:46 |
| maakt mij persoonlijk geen ruk uit, erg mooi weer Balthazar!! | |
| tim balthazar: | Zondag, juli 04, 2004 12:36 |
| damn het is dus biD had het niet gezien groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||