De horizon
Blote voeten op zachte vloerbedekking
Waar we heengaan,
durven stappen, sporen
achterlaten,
leven.
draaien cirkeltjes,
gewikt, gewogen,
steeds weer.
De tijd speelt
voortdurend
met het leven
Ogen staren
peinzend verder
over twijfels en keuzes
en een schets
van de horizon die
- nog verborgen, vroeg in de morgen -
achter de toekomst ligt
te wachten
Reacties op dit gedicht
| jazzzz: | Maandag, juli 05, 2004 14:27 |
| mooi gedicht! (en die reactie/tip hieronder ook, haha ;) liefs, |
|
| Oorlam: | Maandag, juli 05, 2004 13:25 |
| yo, praktische tip: vloerbedekking gedeeltelijk eruit halen en voortdurend meenemen en voor je blote voeten leggen en je zo welke kant je ook uitgaat altijd thuis en warm voelen..mm idee? |
|
| el nifter: | Maandag, juli 05, 2004 13:05 |
| ja... t blijft ontdekken... dus spreekwoordelijk rugzakkie op en gaaaaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||