Groeiend.
Mijn gedachten express gebroken
Mijn tranen express laten gaan
Mijn pols express laten bloeden
En nog steeds durf ik niet naar jou te gaan
Ik wenste me open te snijden voor je ogen
Wenste dat ik kon huilen in jou aangezicht
Wensten dat ik mezelf kon vermoorden onder jou ogen
Wensend dat het datgene is wat mijn hart verlicht
Alles kijkt zo opgesloten en alleen
In de gedachten met rust gelaten
Het lijkt alsof ik over alles kan praten
Maar er is zoveel onbesproken verlaten
Er zijn geheimen
Nooit verteld
Er zijn delen
Jaren gekweld
Er is pijn
Dozen vol pijn
Er is bloed
Kruiken vol bloed
Er zijn dagen
Weggeschoven achter het bed
Er zijn vragen
Nooit in het daglicht gezet
Er is behoefte
Iedere dag
Groeiend.
Om alles te verlaten
Er is zoveel
En je hebt helemaal niets in de gaten
Reacties op dit gedicht
| LizDichter: | Dinsdag, oktober 19, 2004 15:41 |
| Soms zijn er meer dingen nodig om mensen te laten zien, te laten voelen Maar als je om hen geeft, en zij van jou moet je ze niet de pijn laten voelen je mag best pijn en verdriet voelen en het laten blijken Mooi geschreven... :) Heel mooi! Liefs, |
|
| The unreachable: | Vrijdag, juli 16, 2004 15:42 |
| "Er zijn dagen Weggeschoven achter het bed"..I know what you mean..very nice sentence!! "Er is zoveel En je hebt helemaal niets in de gaten"...Yeah, that's the way it is, if you are too good at hiding...I know what you mean..I have that feeling all the time..Take Care... | |
| tim balthazar: | Donderdag, juli 15, 2004 19:39 |
| ik voel met je mee maar neem van me aan het leven heeft veel te bieden en ruzie of problemen zijn echt geen rede om eruit te stappen het gedicht is bovendien vrij goed geschreven sterkte tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marbalicia | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||