ze kijkt naar zijn ogen
lacht even lief naar hem
zegt even gedag
hoor liefde in haar stem

voelt zacht zijn handen om haar middel
zijn armen om haar heen
vlinders in haar buik
ze heeft geen hart van steen

soms terug denkend aan de tijd samen
lang geleden maar nog zo dichtbij
met zn tweeën samen
liggend, lopend zij aan zij

nog even een snelle zoen
vrienden meer niet
maar nog zoveel te zeggen
zoveel verdriet

hij die doorgaat
niet wetend wat haar hart voelt
zij die jou lief heeft
hij die niet weet wat zij bedoelt

zij zo jong en zo naiëf
hij die weet dat allemaal niet
zij die eigluk stiekum ik is
hij die dat allemaal niet ziet