*Wachten*

Zo'n lange dagen,
heb ik nu voor de boeg.
De tijd gaat steeds langzamer,
en het is niet omdat ik het vroeg.

Als je ergens op wacht,
lijkt het wel eeuwen.
Ziep in mn gedachten,
zit ik maar te schreeuwen.

Zo'n goed gevoel,
maar tegenlijk ook zo veel pijn.
Het duurt steeds langer,
voor ik weer bij je kan zijn.

Die paar lange dagen,
ze gaan maar niet voorbij.
Je bent zo ver weg,
maar toch ook weer zo dicht bij.

Maar vrijdag zijn we weer bij elkaar,
dan hoef ik er niet meer over te dromen.
Dan stap ik werkelijk in de trein,
en zal ik naar je toe komen.

Niet wetend wat er gaat gebeuren,
niet wetend wat we gaan doen.
Maar één ding krijg je zeker van me,
en dat is die veelbelovende zoen.

*Adriël*
*07-07-04*