Was jij diegene
aan wie ik mijn liefde gaf?
Dan neem je het nu
weer botweg af.
Was jij diegene
met wie ik duizenden tranen
heb gedeeld?
Dan hebben die je klaarblijkelijk
tot het saaie toe verveeld.
Waar zijn de tijden?
Van lachen en plezier.
Vandaag is het niets
dan geroep en getier
om zaken, die toch zo klein wezen,
maar jij blijkbaar
zo hard hebt te vrezen.
Was jij diegene
die ik mijn gedachten toevertrouwde?
Tot op de dag dat je
me weer maar eens uitjouwde.
Was jij diegene
aan wie ik m'n hart schonk?
En samen,
vol van vreugd,
een delirium dronk.
Dan is dit vandaag niet meer waar.
Geen enkel gevoel,
noch hartelijk gebaar,
dat jij me nog betoont.
En ik stel mezelf de vraag
Of het nog steeds de moeite loont
jou te blijven kennen?
Zoals voorheen!
Of moet ik je achter laten
en nieuwe horizonten verkennen.
Steeds weer ben jij het,
die mijn hart breekt.
Telkens je weer maar eens
de draak met me steekt.
Was jij diegene
die ik zo heb bemind?
Dan moet ik je bekennen,
m'n kind,
dat alles is veranderd.
Van warm naar kil.
En de tijden die ik zo lief had,
staan plots stil.
Was jij diegene...
die ik was?
*Pro-Seed*