gevoelens even laten spreken ,
gewoon even laten gaan .
ze weg stoppen en weer verder gaan.
steeds verscholen blijven achter
achter dit masker van iets,
wat ik helemaal niet ben.
de tranen die er achter schuilen ,
de pijn die zich steeds meer ,
aan mij opdringt .
en de schreeuw die verborgen lijkt te zijn.
tranen die niet te stoppen zijn ,
gevoelens die verelken als een ,
een mooie zwarte roos.
even voel ik me weer goed ,
ik heb het even laten gaan .
even weg gesneden gewoon even gedaan.
gedachtenloos denken ,
wat heb ik gedaan.
waarom ben ik niet gegaan.
waarom hebben zij mij niet verlost.
weer moet ik mij verbergen ,
achter dit masker dat ik ,
voor mij hou .
het is iets wat ik vertrouw ,
samen met de littekens op mijn arm.
het masker helpt me ,
dingen te door staan.
me even weer te laten lachen.
maarjah het is allemaal nep.
want ik ben verscholen ,
achter dit masker van verdriet en pijn.
* ik weet niet waarom maar dit is een heel emotioneel gedicht voor mij :S. *