KaPOt MAar NOg niET VERloREn..
Ik verlang zo naar jouw kussen
jouw armen om mij heen
daar achter dichte deuren
en muren van dik steen.
Ik heb slechts de herinnering
dat is wat rest voor mij
jij zit daar nu gevangen
wij is niet meer wij.
Toch een ding voel ik heftig
ik put daaruit mijn kracht
dat als jij straks weer vrij komt
dat ik nog op jou wacht..
Auteur: BebeK | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 juli 2004 | ||
Thema's: |