Onder een Rodondenderon
Onder een rodondenderon met koude bladeren
Zit jij met je ijskoude ogen
Te staren naar het niets
Je kan een speld horen vallen
Want jij bent koud van binnen
En ijzig stil
Alles om je heen bevriest als je eraan komt
Je bent kwaad op alles wat leeft
Je zuigt de ziel uit alles wat warm is
Jouw ijsblauwe ogen
Kijken nog één keer op
En vallen daarna in een diepe maar ijskoude slaap
Zit jij met je ijskoude ogen
Te staren naar het niets
Je kan een speld horen vallen
Want jij bent koud van binnen
En ijzig stil
Alles om je heen bevriest als je eraan komt
Je bent kwaad op alles wat leeft
Je zuigt de ziel uit alles wat warm is
Jouw ijsblauwe ogen
Kijken nog één keer op
En vallen daarna in een diepe maar ijskoude slaap
Reacties op dit gedicht
| BloodElf: | Zaterdag, juli 10, 2004 21:49 |
| Mooi gedicht =) Leest mooi een geeft je een verhaal mee. | |
| MayadeBij: | Zaterdag, juli 10, 2004 19:54 |
| ijskonijntjes, mjam! Lekker gedicht is dit. | |
| Nooitgeweest: | Zaterdag, juli 10, 2004 17:29 |
| Hmmm, lijkt me geen aangenaam persoon. Toepasselijke naam heb je zelf trouwens... Kusj, |
|
