Welkom Jorn!
Zo klein,
zo lief,
zo ongedwongen echt.
Geen stap gedaan,
geen woord gezegd.
Nog even wachten,
dan kan je in je
eigen wiegje liggen.
Trotse ouders,
een broertje,
en nog trotser zijn
je opa en oma.
Met al hun liefde
zullen ze jou omringen.
Weldra het eerste lachje,
daarna een schaterlachje.
Oh wat zijn ze trots
om zo een hartediefje
in de familie erbij.
Nu maar genieten
van al het geluk
dat jullie
is gegunt.
10-07-2004
zo lief,
zo ongedwongen echt.
Geen stap gedaan,
geen woord gezegd.
Nog even wachten,
dan kan je in je
eigen wiegje liggen.
Trotse ouders,
een broertje,
en nog trotser zijn
je opa en oma.
Met al hun liefde
zullen ze jou omringen.
Weldra het eerste lachje,
daarna een schaterlachje.
Oh wat zijn ze trots
om zo een hartediefje
in de familie erbij.
Nu maar genieten
van al het geluk
dat jullie
is gegunt.
10-07-2004
Reacties op dit gedicht
| mariette schepenaar: | Zondag, juli 11, 2004 21:56 |
| lief van je dank je xxxmariette |
|
| fox_bert: | Zondag, juli 11, 2004 18:23 |
| lief van je dat je dit geschreven hebt. haar reacrie hieronder blijkt wel dat ze het waardeert. knuf van het vosje aan het duifje |
|
| will hanssen: | Zaterdag, juli 10, 2004 22:12 |
| Wat leuk dat je dit gedicht speciaal voor Janny en haar familie neer zet, Duifje! Je hebt dat heel knap gedaan, hoor. Ik heb een E-card naar Janny gestuurd met felicitaties, maar ik vind jouw gedicht écht orgineel.....ik hoop dat Janny het uit kan printen....leuk voor later...voor Jorn. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||