Een bel
Een bel vol met kleuren
Vlieg hier omhoog
Gemaakt uit simpele dingen
In alle kleuren van de regenboog
Steeds hoger wil die bel vliegen
Hoger door de lucht
Zo licht en vrij vliegt hij weg
Steeds verder op de vlucht
Want lang houd deze bel het niet vol
Door al de pijn en verdriet
Alle slechte dingen
Die hij in de mensen ziet
Steeds zwaarder en donkerder
Wordt die eens zo mooie bel
Door niemand opgemerkt
Verdwijnt die bel nu snel
Reacties op dit gedicht
| BloodElf: | Zondag, juli 11, 2004 21:17 |
| je kan ook weer opkleuren door de prachtige dingen die het leven nog meer heeft! Ik vind de vergelijking echt origineel en mooi en prachtig en... pfff... WONDERBAAAARLIJK!! |
|
| IronRose: | Zondag, juli 11, 2004 20:30 |
| Mooi verwoord.. En je kan altijd nieuwe bellen blazen..en daarmee wil ik zeggen dat je dus ook nieuwe kansen in het leven kan grijpen... Liefs, * Ik zou het trouwens echt heel jammer vinden als ik volgend jaar niet meer in de klas met je kom...K ga je dan echt enorm missen =( * |
|
| Nooitgeweest: | Zondag, juli 11, 2004 19:25 |
| Een geknapte bel :( Dat heb ik nou altijd al een vervelende eigenschap van bellen gevonden... dat ze kapot gaan. Heel mooi geschreven Kusj, |
|
| Fading Away: | Zondag, juli 11, 2004 18:24 |
| Ik wenste dat ik die bel kon laten zweven, de kracht kon geven de pijn te overwinnen. Heel erg mooi.. Liefs, Fading Away |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maranwë | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||