~*Gapend ravijn*~
Ik sta aan de rand van een gapend ravijn
Met één stap naar voren
Zal ik er niet meer zijn
En zul je nooit meer wat van me horen
Stilte om me heen
Wind speelt met mijn haar..o zo fijn
Ik ben alleen
Alleen met mijn eigen pijn
Tranen beginnen te stromen
Ze vallen in het ravijn
Ik durf niet meer te dromen
Want het doet zo pijn
Druppels vallen neer
Ze vallen op mij en in het ravijn
HEt doet zo zeer
Al die pijn
Jij kan me laten stoppen
Met huilen
Maar jij bent degene
Die me al deze pijn heeft gegeven
Verlos me van deze pijn
Lijd me weg van dit ravijn
Laat mijn tranen stoppen met stromen
Laat me weer dromen
Reacties op dit gedicht
| sJa: | Dinsdag, juli 13, 2004 14:51 |
| Wauw | |
| lagbeertje: | Maandag, juli 12, 2004 15:29 |
| jij bent de enige die de stap terug kan zetten. laat niet je leven beinvloeden door het zijn van een ander. leer je eigen kracht en vrijheid te zien door te weten dat jij er mag zijn om wie je bent. good luck. liefs |
|
| Dark Sinner : | Maandag, juli 12, 2004 15:08 |
| Jij bent de gene die alles kan omkeren, wij kunnen je alleen hoop geven. Geloof in je zelf, geloof dat het beter kan. Dont Give up Dikkuh xus |
|
| Roxz: | Maandag, juli 12, 2004 14:39 |
| heel mooi. en hoop dat diegene je inderdaad van dat ravijn weg leidt. want anders hebben we nooit meer zulke gedichtjes. sterkte. x Roxz |
|
| illusions*: | Maandag, juli 12, 2004 14:25 |
| blijf nog even staan voordat je toch overweegd om te springen, gooi je gedachten weg, en kijk naar boven, kijk naar beneden, en realizeer dat het leven ook heel mooi kan zijn! Sterkte & Liefs |
|
| -Ik-: | Maandag, juli 12, 2004 13:54 |
| Zeker een heel erg mooi gedicht! Om kippevel bij te krijgen! | |
| Melodramatically: | Maandag, juli 12, 2004 13:38 |
| Pak mijn hand.. Trek je wel mee naar mijn huisje! Kei mooi geschreven! Veel liefs, Melodramatically |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||