UIT BALANS
Ik vecht mijn strijd tegen mijn gevoel
Rationeel weet ik wat ik moet doen
Emotioneel voel ik mij leeg en moe
Niet begrepen,er is een soort ontkenning voor
mijn gevoel
Gevoelens zo nieuw en ongekend
Het geeft zo'n pijn
Iedere dag weet ik dat ik kapot maak wat ik
heb
Ik vecht en vecht maar verlies mijn grip
Steeds vaker betrap ik mezelf er op dat ik
verlang naar een zekere verlossing
Beetje bij beetje neem ik afscheid van alles
om mij heen.
Af en toe de strijd weer aangaan en hopen dat
ik het wel kan
Toch is er steeds weer die pijn
Zou ik willen dat ik kon vluchten
Voor mij is er geen weg meer terug
Het zou zijn tot de dood ons scheidt
Ja zo had het moeten zijn maar dan van
ouderdom.
Nu ben ik bezig mijn weg te vinden naar de
dood
Rust en geen pijn meer van mijn gevoel
Nooit geweten dat liefde dit met mij kon doen
Ik heb je lief mijn lief
Je kan me nu niet begrijpen,misschien dat je
me later wel begrijpt
Ik hoop dat zij het waard is geweest