Nooit gesproken woorden...
Nooit gesproken woorden,
Op het puntje van mijn tong,
Die aan jou toebehoren,
Maar die ik steeds verdrong,
Woorden als glas zo breekbaar,
Gebroken in mijn mond,
Voor eewig onuitspreekbaar,
Omdat ik de moed iet vond.
Op het puntje van mijn tong,
Die aan jou toebehoren,
Maar die ik steeds verdrong,
Woorden als glas zo breekbaar,
Gebroken in mijn mond,
Voor eewig onuitspreekbaar,
Omdat ik de moed iet vond.
Reacties op dit gedicht
| - ike -: | Dinsdag, juli 13, 2004 21:01 |
| echt heel mooi! simpel en waar! |
|
| ses: | Dinsdag, juli 13, 2004 16:10 |
| ik ook, erg mooi! | |
| *Poetic Justice*: | Dinsdag, juli 13, 2004 13:45 |
| Mooi! Vind hem echt mooi!!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nouknack | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||