verleden jaren...
mijn droom viel in duigen
toen jij me hier achterliet
woorden was ik verloren
verdwenen door verdriet
het is nu over
de ballon is geknapt
misschien zat mijn liefde
wel in een droom verpakt
was het echt
of was het de hoop
wilde ik zo graag
dat dat gevoel mij bekroop
wat is er gebeurt
waar ging je heen
jij bent nog steeds
voor mij de nummer één
vertel me wat ging er mis
lag het dan alleen aan mij
kon ik niet genoeg voor je doen
maakte ik je dan niet blij
ik drong me niet aan je op
liet je in alles gaan
ik zou nog zo graag
eens naast je willen staan
even je geur opsnuiven
je hand door mijn haren
helaas is alles voorbij
en zijn het verleden jaren...
13-07-2004
Reacties op dit gedicht
| westland: | Dinsdag, juli 13, 2004 18:57 |
| heel mooi geschreven jans,ja hier kan je twee kanten mee op.fictie en waarheid.of weemoed die is blijven hangen.je ouders. | |
| maria : | Dinsdag, juli 13, 2004 18:50 |
| ondanks jaren samenzijn voor velen realiteit herinnering die blijft van geliefde en geleden tijd voor beiden een verlies ook voor gene die keuze maakt om uit elkaar te gaan het net zo goed diep in ziel raakt gedicht ondanks fictie zeer invoelend geschreven met bewondering in stil gevoel gelezen liefs, maria |
|
| Irdana: | Dinsdag, juli 13, 2004 18:12 |
| ondanks fictie prachtig verwoord fijne avond en liefs Irdana | |
Over dit gedicht
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||