een traan rolt over mijn wang
Een traan rolt over mijn wang
Heel traag en sloom
De weg naar beneden is zo lang
Het lijkt of ik slowmotion droom
Diep van binnen voel ik verdriet
Waarom?
Maar niemand die het ziet
Want dan voel ik me zo dom
Tussen de mensen
Maar zo verschrikkelijk eenzaam
En vrienden wensen
Me geluk, zeggen: je hebt niets fout gedaan
Maar dat is dus juist het grote probleem
Het is mijn schuld; ik voel mijn lichaam niet
Ik voel me zo donker en alleen
Weet niet waarom, maar voel zoveel verdriet
* bleegh *
Reacties op dit gedicht
| Roy K: | Woensdag, juli 14, 2004 20:52 |
| oei heel bekend gevoel veel pijn maar niet wetend hoe en waarom. Niet alles behoeft een reden. erg mooi neergezet. |
|
| Marbalicia: | Woensdag, juli 14, 2004 20:33 |
| Mooi en gevoelig neergezet, Als je je verdriet niet durft te uiten bij vrienden of mensen die je kent, Doe het dan ergens alleen maar laat het eruit!! Die emoties willen niet voor niets zichzelf tot tranen vormen en verdwijnen Soms willen tranen je alleen maar helpen de pijn te verlichten. Liefs En Knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ike | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||