spiegel
Ik zie een meisje
zo blij en gelukkig
Maar als ik beter kijk
zie ik hoe ze zich werkelijk voeld
Alles is zo donker en zo pijnlijk
Zo zwart en toch zo veilig
Zo verdrietig, maar simpelweg niet kunnen huilen
En zó graag een eind aan t leven willen maken...
Maar dat is het onmogelijke
Ze kan geen mensen kwetsen
Ze wil geen mensen laten huilen
Dan maar verder leven, ookal heeft ze de moed al opgegeven
Verder levend met een masker op
En hopend dat niemand
maar dan ook niemand
haar ooit zonder masker zal zien
* Dan blijkt dat ik in de spiegel sta te kijken *
zo blij en gelukkig
Maar als ik beter kijk
zie ik hoe ze zich werkelijk voeld
Alles is zo donker en zo pijnlijk
Zo zwart en toch zo veilig
Zo verdrietig, maar simpelweg niet kunnen huilen
En zó graag een eind aan t leven willen maken...
Maar dat is het onmogelijke
Ze kan geen mensen kwetsen
Ze wil geen mensen laten huilen
Dan maar verder leven, ookal heeft ze de moed al opgegeven
Verder levend met een masker op
En hopend dat niemand
maar dan ook niemand
haar ooit zonder masker zal zien
* Dan blijkt dat ik in de spiegel sta te kijken *
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Donderdag, juli 15, 2004 23:48 |
| Kop op hoor, blijven vechten hoe moeilijk het ook mag zijn. Na iedere bui schijnt de zon ;) liefs Marina |
|
| will hanssen: | Donderdag, juli 15, 2004 16:17 |
| Heel mooi geschreven.........maar de moed niet opgeven, hoor! Op mijn site staat een sprookje met als titel "spiegelbeeld" lees hoe de prinses de moed niet opgaf..keer op keer....... Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: donker roosje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||