Geen zicht meer..
Verborgen achter jou ogen..
De pijn het verdriet..
Ik kom dichterbij..
Maar schrik je af..
Ik probeer je te bereiken..
De sleutels ontnomen..
Verloren in de mist..
Heb geen zicht meer..
Je bent me ontnomen..
Opgenomen in een andere wereld..
De wereld van jou..
Waar ik niet in thuis hoor..
Reacties op dit gedicht
| BloodElf: | Donderdag, juli 15, 2004 20:42 |
| Zo broos geschreven, alsof het bij iedere keer lezen een stukje verder breekt. Liefs, |
|
| Maranwë: | Donderdag, juli 15, 2004 20:04 |
| mooi gedicht! maar dat wist je al I Guess ik denk dat iedereen zijn eigen wereld heeft en dat iedereen in zijn eigen wereld leeft... naja kop op he! Liefs Maranwë |
|
| ses: | Donderdag, juli 15, 2004 17:28 |
| frustrerent zeg! maar wel een erg mooi gedicht. | |
| *Poetic Justice*: | Donderdag, juli 15, 2004 17:24 |
| heel mooi, oneerlijk he dat je af en toe niet even kan koeloeren in die andere wereld... | |
