onverwacht
De hemel mooi helsblauw
geen wolkje aan de lucht,
de vogeltjes fluiten,
geen speur van onraad te bekennen...
Ze neemt het mes in handen
en oefent er langzaam druk op uit
Bloed sijpelt langzaam uit haar pols,
druppels vallen op de grond
en doorbreken de pracht van het landschap,
but who cares?
geen wolkje aan de lucht,
de vogeltjes fluiten,
geen speur van onraad te bekennen...
Ze neemt het mes in handen
en oefent er langzaam druk op uit
Bloed sijpelt langzaam uit haar pols,
druppels vallen op de grond
en doorbreken de pracht van het landschap,
but who cares?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: els aerts | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||