Ik kan ...
ik kan duizend dingen vragen,
dagen
zonder liefde dragen
ik kan lachen naar je groot,
heimelijk wachten
tot m’n dood
ik kan woorden tot je spreken
verlangend
om gehoor smeken
ik kan levend sterven
een eenzaam lijk
in m’n ogen kerven.
jouw besef zal komen
te laat, ...
want het is mijn ‘houden van ‘
dat zinkend mee
met m’n tranen vergaat.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||