je bent wel weg maar niet uit men h
Opa waarom moest je nou weggaan?
Waarom kon je dat engeltje die
Je wou meenemen niet laten staan?
Waarom moest je perse Met haar
Mee?
Want nou heb ik zoveel heimwee…
Heimwee naar mijn lieve opa
Alles zo goed wist,
En die zich dan ook in niets en
Niks vergist.
Maar je moest weggaan van dit leven,
En je moest je geest maar aan god
geven.
Je vocht hard voor dit leven,
Maar je gaf het op ik wou dat je nog
bij ons was gebleven.
Want ik mis je zo….
Waarom kon je dat engeltje die
Je wou meenemen niet laten staan?
Waarom moest je perse Met haar
Mee?
Want nou heb ik zoveel heimwee…
Heimwee naar mijn lieve opa
Alles zo goed wist,
En die zich dan ook in niets en
Niks vergist.
Maar je moest weggaan van dit leven,
En je moest je geest maar aan god
geven.
Je vocht hard voor dit leven,
Maar je gaf het op ik wou dat je nog
bij ons was gebleven.
Want ik mis je zo….
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Zaterdag, juli 17, 2004 21:04 |
| onthou de mooie kanten van jouw opa zodat die traan omslaat in een lach. want zo had hij dat denk ik gewild. groeten Bert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: diandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||