Moe en uitgeput
Kijk ik in mijn droogstaande levensput
Het is donker daarbinnen
Het is overgenomen door spinnen
Het beetje water op de bodem
Is niet meer voloende
Een mens van de droogte te vullen
Het is gemaakt van steen
Maar aan de binnenkant
Groeit zacht groen mos
Maar ook dat zal niet lang bestaan
Door de tijd zal alles vergaan
De put staat in een open wei
Er is niemand aan haar zij
De zon heeft haar in zijn macht
Het zal moeten voort bestaan
Met alleen de zon als haar kracht