Bang
Wanneer jou handen mijn lichaam strelen
geef je me rillingen...
Niet toegestaande herinneringen van vroeger:
ze doen zeer...
Het is moeilijk een vergaande liefde
opnieuw te beminnen...
Maar wanneer jij jou hoofd neerlegt
op mijn borstkast...
bevriest al het ingeademde lucht...
Het doet me geloven dat
de wereld voor een seconde stilstaat...
Maar toch geeft het me een prettig warm gevoel
dat me telkens weer schrik aanjaagt...
Ik wil het je vertellen
Maar jou ogen zien het anders...
Ik wil je laten weten:
dat ik niet bang ben
om door iemands bewegingen
van de rand van de berg te worden geduwd
maar bang terug te vallen in de diepte
van het verleden...
toen jou lippen me niet vertelde:
"Ik hou van jou"
Maar Me een vaarwel brachten...
geef je me rillingen...
Niet toegestaande herinneringen van vroeger:
ze doen zeer...
Het is moeilijk een vergaande liefde
opnieuw te beminnen...
Maar wanneer jij jou hoofd neerlegt
op mijn borstkast...
bevriest al het ingeademde lucht...
Het doet me geloven dat
de wereld voor een seconde stilstaat...
Maar toch geeft het me een prettig warm gevoel
dat me telkens weer schrik aanjaagt...
Ik wil het je vertellen
Maar jou ogen zien het anders...
Ik wil je laten weten:
dat ik niet bang ben
om door iemands bewegingen
van de rand van de berg te worden geduwd
maar bang terug te vallen in de diepte
van het verleden...
toen jou lippen me niet vertelde:
"Ik hou van jou"
Maar Me een vaarwel brachten...
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Dinsdag, juli 20, 2004 16:04 |
| zeer mooi mooie inhoud | |
| Wendy Hoos: | Dinsdag, juli 20, 2004 15:00 |
| Dit is echt mooi verwoord.. de angst van iets opnieuw kwijtraken. Is erg herkenbaar.. Liefs Wendy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: daisy devries | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||