Eeuwig...
Ik doe maar heel even m’n ogen toe
Gewoon even ontsnappen van de pijn
Ik hoor een vertrouwde stem
Daar sta jij
Een glimlach siert je gezicht
Een paar mooie blauwe ogen doordringen mij
Ik sta voorzichtig recht
Je slaagt je armen rond mij heen
Ik wou dat ik hier eeuwig kon blijven
Eeuwig verdrinken in die sprankelende ogen
Eeuwig die veiligheid van je armen
Eeuwig die vingers door mijn haar
Eeuwig…
Een duw
Een stukgeslagen droom.
Als een zeepbel die wordt kapotgeprikt.
Ik werd ruw terug in de harde realiteit gesleurd
Daar sta ik dan
Het meisje met het gebroken hart
Maar niemand ziet haar.
Eeuwig gebroken.
Gewoon even ontsnappen van de pijn
Ik hoor een vertrouwde stem
Daar sta jij
Een glimlach siert je gezicht
Een paar mooie blauwe ogen doordringen mij
Ik sta voorzichtig recht
Je slaagt je armen rond mij heen
Ik wou dat ik hier eeuwig kon blijven
Eeuwig verdrinken in die sprankelende ogen
Eeuwig die veiligheid van je armen
Eeuwig die vingers door mijn haar
Eeuwig…
Een duw
Een stukgeslagen droom.
Als een zeepbel die wordt kapotgeprikt.
Ik werd ruw terug in de harde realiteit gesleurd
Daar sta ik dan
Het meisje met het gebroken hart
Maar niemand ziet haar.
Eeuwig gebroken.
Reacties op dit gedicht
| Raira: | Woensdag, juli 21, 2004 00:28 |
| Verdrietig maar mooi geschreven gedicht sterkte liefs raira |
|
| Hermans Dirk: | Woensdag, juli 21, 2004 00:14 |
| mooi neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: lost_paradise | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||