Ziek
Niet kunnen lopen
Niet kunnen eten
Niet kunnen slapen
Alleenmaar zweten
Niet kunnen douchen
Niet kunnen staan
Alleenmaar bidden
voor het slapen gaan,
voor eindelijk wat rust
en eindelijk minder pijn
Wat lijkt het leven
opeens minder fijn
Zo ben je zonder zorgen
en zo is het tij gekeerd
Een aangepast leven
waarin je andere dingen leert,
komt je tegemoed
wanneer je chronisch ziek zal zijn
Zoals ik nu zal gaan leven
na al die maanden pijn
Reacties op dit gedicht
| spacekoe: | Zaterdag, februari 04, 2006 12:19 |
| hoi, ik begrijp wat je meemaakt ik heb ook een chronische ziekte.. Veel sterkte nog! |
|
| Hans Winter: | Woensdag, juli 21, 2004 21:55 |
| lijkt de wereld kleiner te worden, wat is er dan waar te nemen tussen jou daar en hier een ver te kijken herinnering, hans |
|
| melissa18: | Woensdag, juli 21, 2004 19:12 |
| lieverd mijn gedachte gaan uit naar jou knuffel |
|
| diddo: | Woensdag, juli 21, 2004 18:54 |
| fuck meissie wat vervelend voor je. ik denk veel aan je de laatste tijd. ben laatst ook tatiana tegengekomen in de kledingzaak waar ze werkt. ik was er met yeem, ze had geen idee wie ik was maar ik andersom wel natuurlijk omdat je het wel over haar had enzo. sterkte toegewenst meis en het allerbeste. kit |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||