Huil Maar
Het valt niet mee om te vergeten
al wat er in je leven gebeurt
Onmogelijk om te weten
wanneer je iemands hart verscheurt
Je kan alleen maar heel goed kijken
en het beste proberen te doen
Misschien zelfs dan niet het gewenste doel bereiken
met die ene lieve zoen
Het valt niet mee om te begrijpen
hoeveel verdriet er in iemand leeft
Maar als ze hun ogen van pijn dichtknijpen
laat dan zien hoeveel je om ze geeft
Probeer de tranen wat te drogen
sla een arm om ze heen
Vertel ze dat ze bij je huilen mogen
niemand heeft immers een hart van steen
Reacties op dit gedicht
| trea: | Woensdag, juli 07, 2004 22:54 |
| ik vin je gedicht heel mooi liefs trea |
|
| Firebolt: | Woensdag, mei 23, 2001 22:58 |
| Prachtig Sandra..... Als je dit kan schrijven, dan moet je wel een warm mens zijn..... Een ieder die jou persoonlijk kent, heeft veel geluk met jou..!! Liefs, Firebolt |
|
| els: | Woensdag, mei 23, 2001 18:18 |
| knap gedicht sandra! ik wou dat meer mensen er zo over dachten... groetjes |
|
| marian: | Woensdag, mei 23, 2001 15:49 |
| ja echt prachtig sandra....ook mijn hart is niet van steen,help iedereen waar het nodig is.... | |
| Dick van Poorten: | Woensdag, mei 23, 2001 15:32 |
| Schitteren beschreven, getuigd van gevoel......... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||