Vriendin
Met zeven woorden en met zeven tranen,
Heb jij licht in mijn ogen geblazen.
Bij iedere diepe put of scherpe struikelsteen,
Reikte jij me zachtjes je hand, en hielp me erover heen,
Al fluisterend dat jij mijn vriendin bent.
Jij kwam vanuit een niemandsland en vond mijn hart,
Maar het was niet vrij.
Dromen en beelden uit niemandsland,
Maken iedere dag een zonnige dag,
Voor jou en mij.
Je stralend blijde lach,
Je zachte zonnigheid,
Je warmte dag en nacht,
Nee, dat wil ik nooit meer kwijt.
Zo alleen, zo om me heen,
Jouw beeld in ieder ding.
Eenzaamheid in mij,
Schreit jouw herinnering.
Heb jij licht in mijn ogen geblazen.
Bij iedere diepe put of scherpe struikelsteen,
Reikte jij me zachtjes je hand, en hielp me erover heen,
Al fluisterend dat jij mijn vriendin bent.
Jij kwam vanuit een niemandsland en vond mijn hart,
Maar het was niet vrij.
Dromen en beelden uit niemandsland,
Maken iedere dag een zonnige dag,
Voor jou en mij.
Je stralend blijde lach,
Je zachte zonnigheid,
Je warmte dag en nacht,
Nee, dat wil ik nooit meer kwijt.
Zo alleen, zo om me heen,
Jouw beeld in ieder ding.
Eenzaamheid in mij,
Schreit jouw herinnering.
Reacties op dit gedicht
| blackdead: | Vrijdag, juli 23, 2004 18:19 |
| ooh kei lief*word emotioneel* veel gevoel erin!!kvoel het tot iere mooi geschreven , echt waar!!! xxxblackdead |
|
| Green eyes: | Vrijdag, juli 23, 2004 10:57 |
| Met gevoel neergezet, graag gelezen, een fijne dag... liefs Marina |
|
| Raira: | Vrijdag, juli 23, 2004 07:27 |
| Wat een mooi gedicht, maar wel verdrietig, met gevoel geschreven liefs raira |
|
| Hermans Dirk: | Vrijdag, juli 23, 2004 06:27 |
| prachtig neergezet | |
