zonder titel
Als spreken,
een bedreiging is,
als praten
enkel teweeg brengt
dat je
bevriesd
als stil zwijgen
een moeten
wordt,
als doods en
kort
bewoord,
de enige volzinnen
blijken
te zijn,
als huilen
de muur
nog verhoogd
en woorden
slecht
lijken
verwoord,
zwijgen als
vermoord
de enige
oplossing blijkt,
ketting
botsing
vormend
wretend
onwetend...
en antwoord krijg ik niet.
Dan is er enkel
dat knagende
verdriet.
een bedreiging is,
als praten
enkel teweeg brengt
dat je
bevriesd
als stil zwijgen
een moeten
wordt,
als doods en
kort
bewoord,
de enige volzinnen
blijken
te zijn,
als huilen
de muur
nog verhoogd
en woorden
slecht
lijken
verwoord,
zwijgen als
vermoord
de enige
oplossing blijkt,
ketting
botsing
vormend
wretend
onwetend...
en antwoord krijg ik niet.
Dan is er enkel
dat knagende
verdriet.
Reacties op dit gedicht
| -Rosa-: | Zondag, april 03, 2005 00:26 |
| Ingewikkeld maar mooi! | |
| unknowngirl: | Vrijdag, juli 23, 2004 16:41 |
| heel mooi geschreven! | |
| liesiepetiesie*: | Vrijdag, juli 23, 2004 16:06 |
| :( mooi! take care! maybe you will get the answer.. :s |
|
| will hanssen: | Vrijdag, juli 23, 2004 15:31 |
| Heel mooi geschreven, Heidi. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: heidi cambré | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||