Zijn vluchtige vrijheid
De eenzame loper
in bewogen fotobeeld
wat wazig want
wachten kent hij niet.
En ik met buikpijn
onweer slecht verteerd
strompeloos moeitevol
de dag verloren
aan het werkwezen
in mezelf gekeerd
de avond met voldoening
door verdedeging.
Vergeet hem
vergeet zijn vluchtige vrijheid
want vluchtig als hij is
als waterdamp
tot vurige vlammenwolk
donderknallen
loopt hij morgen
langs hetzelfde rondje voort.
^__^
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||