eenzaamheid
Eenzaam en nadenkend
zit ik stil aan tafel
mijn leven flitst me voorbij
ik probeer de ontbrekende
puzzelstukjes te vinden
emotie komt steeds dichterbij
drukkend en bedreigend
Ik raak ingesloten
gevoel is wat mij overmeestert
berustend en zwijgend heb
ik mijn besluit genomen
de chaos verdwijnt langzaam
de rust keert weer
Reacties op dit gedicht
| Nathan: | Zaterdag, juli 24, 2004 23:27 |
| Soms is eenzaam zijn heel fijn, er zijn echter ook momenten wanneer het niet meer fijn is. Zulke momenten krijgt iedereen... Goed geschreven! |
|
| Raira: | Zaterdag, juli 24, 2004 14:50 |
| iedere dag een stukje aanleggen, en soms even verder zoeken, maar het zal ooit een geheel worden mooi gedichtje liefs raira |
|
| Hermans Dirk: | Zaterdag, juli 24, 2004 13:28 |
| mooi | |
| Boudaatje: | Zaterdag, juli 24, 2004 13:25 |
| miss kan je die onbrekende puzzelstukjes nog niet vinden omdat ze er nog niet zijn... dikke knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||