Alleen
Ik voel me buitengesloten
Alsof ik er bij kan horen
Tranen zijn vergoten
In de diepte verloren
Mijn ogen zoeken de jouwe
Maar jou ogen zijn kwijt
Wetend dat ik je kan vertrouwen
Dan toch mijn terughoudendheid
Ik hoor mensen vaag fluisteren
Over mij denk ik terwijl ik in het niets staar
Maar als ik goed zou luisteren
Is dat nooit waar
Toch ben ik er nog bang voor
Dat ik er in mijn eentje voor sta
Dat ik nergens meer bij hoor
En voor altijd alleen door het leven ga
Reacties op dit gedicht
| IronRose: | Zaterdag, juli 24, 2004 14:46 |
| Mooi.. Ik HAD dat gevoel altijd, maar nu gelukkig bijna nooit meer.. Ik hoop dat je ergens wel weet dat je er niet alleen voor staat. Be There For You... Love, IronRose |
|
| ThE/CuRe?: | Zaterdag, juli 24, 2004 13:16 |
| mooi :( heb ook vaak dat gevoel, maar ook al voelt het zo, je bent nooit helemaal alleen.. Wij zijn hier en ik heb toch hélemaal het gevoel dat je erbij hoort hoor ;) Sterkte en liefs, ThE/CuRe? |
|
| druppeltje: | Zaterdag, juli 24, 2004 11:15 |
| herkenbaar mooi neergezet koppieh op knuf drup |
|
| Butterfly: | Zaterdag, juli 24, 2004 11:10 |
| mooi dichie, heb ik ook heel vaak, dat ik het gevoel heb, dat ik alleen ben hiero, en nergens bijhoor.. misschien hoor ik ook wel nergens bij.. Liefs, |
|
| archerman: | Zaterdag, juli 24, 2004 10:53 |
| Heel mooi en herkenbaar geschreven. Sterkte. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Maranwë | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||