Ik kan niet
Onbewogen blijf ik vanacht
Onbegrepen voor altijd
Onderlegt zijn de antwoorden
Onuitgesproken is de vraag
Ik kan niet schrijven over liefde
Die ik nimmer heb gehad
Voor de dagen die gevonden zijn
Die mij mijn leven hebben geschonken
Ik kan niet dromen over zachtheid
Die nimmer is geweest
Voor de wereld mij toelachte
En mijn adem rustig liet gaan
Ik kan niet strijden tegen leegte
Als ik nooit anders heb gekend
Zonder de dagen die ik nu heb
Verlies ik enkel de bittere strijd
25-07-04
Reacties op dit gedicht
| - ike -: | Zondag, juli 25, 2004 12:52 |
| gedachten als armen om je heen ook al voelt het zo je bent echt niet alleen als je openstaat om te ontvangen al wat je verdient in je verlangen ik herken je gevoel, wou dat ik armen om je heen kon slaan, maar omdat dat niet kan, doe ik dat maar in gedachten. liefs Ike |
|
| Galadriëlle: | Zondag, juli 25, 2004 02:11 |
| Ik zou je, mijn armen willen geven, mijn gedachte heb je al en woorden heb ik nu even niet meer.. Knuffel, Suus |
|
| Raira: | Zondag, juli 25, 2004 00:37 |
| kan niet de juiste woorden vinden om te laten weten hoe ik met je meevoel..... liefs raira |
|
| michris: | Zondag, juli 25, 2004 00:24 |
| Ben, Ik adem je in om dicht bij mij te komen wonen in je alleen zijn... liefs, michris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||