Ode...
Stralend aan de hemel
zonder gloed of krans
toch
herken ik je aan je glans
lichtpunt in het zwart
van de koude donkere nacht
maar op jou
vertrouw en richt ik me
al ben je nog zo ver
lichtjaren en eeuwen weg
toch
ben je ooit van mij
lieve kleine poolster
zonder gloed of krans
toch
herken ik je aan je glans
lichtpunt in het zwart
van de koude donkere nacht
maar op jou
vertrouw en richt ik me
al ben je nog zo ver
lichtjaren en eeuwen weg
toch
ben je ooit van mij
lieve kleine poolster
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Zondag, juli 25, 2004 17:58 |
| Stralend mijn gezicht bij dit schitterend gedicht huiverend heel mijn wezen zeer graag gelezen o, Jan..wat mooi gedaan het staat mij wel aan! Liefs, Will |
|
| Fortune: | Zondag, juli 25, 2004 15:06 |
| De dromen van de sterren Die fonkelen in de nacht Laat je de schoonheid zien Het leven is een pracht.. ;) Mooi gedicht liefs, Samantha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Raboude | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||