Het geeft niet wat ik zeg of doe,
ik word van jou zo vreselijk moe.
Je wilt niet luisteren en draait je gewoon om,
maar denk niet ik ben stom.
Ik voel soms situaties feilloos aan,
en zie je met een mond vol tanden staan.
Denk niet dat ik weet je speelt een spel,
en dat maakt mij verweerbaar en het wordt een hel.
Hoe lang kan ik dit nog verdragen,
het trieste gevoel blijft aan mij knagen.
Jij bent een man die weet van wanten,
bedriegt mij dan ook aan alle kanten.
Je gelooft je eigen leugens ook nog zelf,
ik geloof je niet eens meer voor de helf.
Ben in staat om door je heen te kijken,
en zal niet meer voor je leugens bezwijken.
Mijn trots en wil houd mij steeds overeind,
jouw kansen zijn tot nul verkleind.
Het is weer lesgeld in mijn leven,
en zal je ook geen kans meer geven.
Ik weet nu wat ik wil en moet doen,
jij bent voor mij alleen nog maar een oude schoen.
Ik zie voor mijn toekomst weer de zon,
jij bent voor mij een oude winkelbon.