Verdoofde waarheid
Nog een joint, nog een biertje
sigaretten al vlug er doorheen
Voor de gezelligheid, zeg ik wel eens
slap excuus, ik ben alleen
Ik leef mijn leven in een roes
geen dag dat ik nog nuchter ben
En simpelweg vanwege het feit
dat ik die harde wereld nu wel ken
Ik zou er niet aan moeten denken
om nog nuchter in het leven te staan
Ik deed het een tijdje en kwam erachter
ik kan die realiteit niet aan
Want die jointjes en die biertjes
laten mij weer geloven
De realiteit wordt wat verzacht
ze doen de waarheid verdoven
miranda klopman: | Woensdag, september 01, 2004 11:36 |
i see your point,.....en ik begrijp je helemaal... | |
ses: | Zondag, juli 25, 2004 23:42 |
nou dat heb je wel naar waarheid gezegd! maar waar je voor wegloopt... blijft achtervolgen! kom op! je gaat me niet vertellen dat zo'n felle tante als jij de realiteit niet aankan toch? het besef heb je in ieder geval al, das al een mooie stap. mooi mooi gedicht. xxx |
|
Oorlam: | Zondag, juli 25, 2004 21:55 |
alles eerlijk delen, dan komt het wel goed:-)) | |
Manische Manja: | Zondag, juli 25, 2004 21:47 |
dit gedicht heb ik wat overdreven hoor..don't worry..ik hoef niet af te kicken ofzo en met alcohol heb ik helemaal geen probleem..wiet rook ik alleen wat te veel maar zodra mn leven weer n beetje op orde is zal dat ook wel ophouden.. so just don't worry :) |
|
Auteur: Manja Moraal | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2004 | ||
Thema's: |